เจ้าของสายพันธุ์กล่าวว่า เป็นมะนาวสายพันธุที่เกิดขึ้นโดยการผสมข้ามพันธุ์ของสายพันธุ์แป้นรำไพกับแป้นพิจิตร จึงได้ตั้งชื่อว่า “มะนาวแป้นวิเศษ” โดยระหว่างที่ปลูกมะนาวแป้นพิจิตร ก็ยังปลูกมะนาวแป้นรำไพแซมอีกด้วย แต่แล้วจู่ ๆ ก็เห็นต้นกล้ามะนาวที่เกิดจากเมล็ดของผลร่วงใต้ต้นมะนาว จึงนำมาเลี้ยงจนกระทั่งออกผล "อายุเพียง 2 เดือนก็ให้ผลแล้ว มีน้ำเต็มลูก ยิ่งผลโตเต็มที่ก็ยิ่งให้น้ำเยอะและมีกลิ่นหอมด้วย จุดเด่นพันธุ์นี้มีขั้วที่แข็งแรง ไม่ร่วงง่าย กลายเป็นมะนาวสายพันธุ์ดีที่ได้มาแบบบังเอิญ"
เจ้าของสายพันธุ์เล่าว่า "ต้นตอเดิมแป้นวโรชาก็มาจากแป้นวิเศษนั่นแหละ เพียงแต่ปรับเปลี่ยนสูตรการให้ปุ๋ยจากเคมีเป็นอินทรีย์ แต่เป็นสูตรเฉพาะที่ผมผสมขึ้นมาเอง ปกติมะนาวทั่ว ๆ ไปจะให้ผลบริเวณทรงพุ่ม แต่แป้นวโรชาจะออกดอกให้ผลตั้งแต่โคนต้นยันปลายกิ่ง และให้ผลตลอดทั้งปี โดยไม่ต้องไปดูแลอะไรมาก โดยเฉพาะโรคแคงเกอร์ พันธุนี้จะไม่เจอเลย"
แป้นดกพิเศษ
มะนาวชนิดนี้ มีข้อแตกต่างและข้อดีกว่ามะนาวแป้นสายพันธุ์ดั้งเดิมคือเวลาติดผลหลังปลูกจะติดผลเป็นพวงอย่างน้อย 2-3 ผล ต่อพวง และติดผลดกมากโดยธรรมชาติไม่ต้องบำรุงปุ๋ยมากนัก ที่สำคัญจะออกผลไม่ขาดต้นให้ผู้ปลูกเก็บรับประทานได้แบบต่อเนื่องตลอดทั้งปี จึงทำให้ “มะนาวแป้นดกพิเศษ” กำลังเป็นที่นิยมของผู้ปลูกอย่างแพร่หลายในปัจจุบัน
มะนาวแป้นดกพิเศษ มีชื่อวิทยาศาสตร์เหมือนกับมะนาวทั่วไป คือ LIME, CITRUS AURANTIFOLIA (CHRISTM–PANZ) SWING อยู่ในวงศ์ RUTACEAE มีลักษณะทางพฤกษศาสตร์เป็นไม้พุ่มสูง 2 เมตร กิ่งอ่อนมีหนามใบเป็นใบประกอบชนิดมีใบย่อยใบเดียว ออกเรียงสลับ รูปไข่หรือรูปรีแกมรูปขอบขนาน ปลายแหลมโคนมน ใบค่อนข้างมีขนาดใหญ่กว่าใบของมะนาวทั่วไป เนื้อใบหนา มีจุดน้ำมันกระจาย ก้านใบมีครีบเล็ก ผิวใบเรียบเป็นมัน สีเขียวสด ดอก ออกเป็นดอกเดี่ยวๆหรือเป็นช่อที่ซอกใบและปลายยอด กลีบดอกเป็นสีขาว เมื่อบานกลีบมักม้วนลง มีเกสรสีเหลือง ดอกมีกลิ่นหอม กลีบดอกร่วงง่าย “ผล” กลมแป้นเล็กน้อย ขนาดผลใหญ่กว่าผลมะนาวแป้นสายพันธุ์ดั้งเดิมอย่างชัดเจน เปลือกผลบาง ผิวผลเรียบ สีเขียวเป็นมัน มีเมล็ดน้อย ให้น้ำเยอะ รสเปรี้ยวจัด มีกลิ่นหอมเฉพาะตัว และมีข้อแตกต่างจากมะนาวแป้นพันธุ์ดั้งเดิมคือ จะติดผลเป็นพวง ติดผลดก และติดผลตลอดปีตามที่กล่าวข้างต้น ขยายพันธุ์ด้วยการตอนกิ่ง เสียบยอด และทาบกิ่ง
แป้นรำไพ
คุณลักษณะของมะนาวแป้นรำไพ หากมองด้วยสายตาแล้วนั้นสิ่งที่มองเห็นได้ชัดเจนคือใบ จะเล็กปานกลางสีจะออกมาทางเขียวอ่อนๆ หนามและข้อจะสั้น ฉะนั้นเวลาแตกยอดใหม่จะได้ช่วงประมาณ 1 คืบ แต่จะแตกออกมาเป็นลักษณะทวีคูณ ยิ่งโตทรงพุ่มจะยิ่งแผ่กว่างขึ้นจุดเด่นของมะนาวแป้นรำไพที่ไม่มีมะนาวสายพันธุ์ไหนๆเทียบได้เลยก็คือ ทรงแป้น ผลโตออกลูกดก เปลือกบาง เมล็ดน้อยมากมีแค่
มะนาวแป้นพิจิตร1
มะนาวแป้นพิจิตร1 ถือเป็นสายพันธุ์ที่กำลังได้รับความนิยมในหมู่คนปลูกมะนาว ในวงบ่อซีเมนต์และปลูกลงดิน เดิมมะนาวลูกผสมพันธุ์นี้ ชื่อ“พันธุ์M33” เกิดจากการผสมพันธุ์ระหว่างมะนาว พันธุ์แป้น (พันธุ์แม่) ซึ่งคนไทยนิยมบริโภค กับมะนาวพันธุ์น้ำหอม (พันธุ์พ่อ)ที่มี
ความต้านทานโรค แคงเกอร์ โดยศูนย์วิจัย พืชสวนพิจิตรได้ทำการ คัดเลือกและ ผสมพันธุ์เรื่อยมา จนกระทั่งได้มะนาวลูกผสมพันธุ์ดังกล่าว ซึ่งมีการเจริญเติบโตดี
มีทรงต้นโปร่ง ไม่แน่นทึบ หนามมีขนาด 1.5-3 ซม. และมีจุดเด่นที่สามารถต้านทาน โรคแคงเกอร์ สูง ทั้งที่ใบกิ่งและผล โดยที่ใบและผลพบจุดแผลของโรคน้อยกว่า 8% และที่กิ่งมีความต้านทานโรคสูงมาก พบอาการของโรคน้อยกว่า 1%
จะให้ผลผลิตประมาณ 1,500-2,000 กก./ไร่ เมื่ออายุ 5 ปี จะได้ผลผลิตสูง 400-1,000 ผล/ต้น/รุ่น ผลมีลักษณะทรงแป้น ก้นผลเรียบ สีผลเขียวเข้มเป็นมัน
มีกลิ่นหอม น้ำหนักผล 70-100 กรัม เปลือกบาง 0.15 ซม. ให้ปริมาณน้ำคั้น 34% ปริมาตร/น้ำหนัก ปริมาณของแข็งที่ละลายน้ำได้ (TSS) 7.5 บริกซ์ มีปริมาณกรดซิตริก 8.8% ปริมาณวิตามินซี 40.5 มก./100 ซีซี
“มะนาวแป้นพิจิตร 1″ ได้ทดลองปลูกจนติดผลแล้ว ปรากฏว่ามีข้อเด่นคือติดผลดกมาก และ ที่สำคัญเป็นมะนาวที่มีความทนทานต่อการถูก “โรคแคงเกอร์” ลงเกาะกินผลได้ดีกว่ามะนาวสายพันธุ์ทั่วไป ผลมีขนาดใหญ่ เปลือกผลค่อนข้างบาง ให้น้ำเยอะ มีรสเปรี้ยวจัด
นอกจากนี้ยังมีสายพันธุ์ต่าง ๆ ที่มีชื่อเสียงและเป็นที่นิยมของเกษตรกรทั่ว ๆ ไป ผู้เขียนได้รวบรวมสายพันธุ์ที่ตนเองนิยม และหวังว่าท่านผู้อ่านก็คงชื่นชอบแตกต่างกันออกไป เพียงแต่ว่าตลาดค้ามะนาวจะนิยมสายพันธุ์ไหน ก็จะทำให้เกษตรกรหันมานิยมปลูกมะนาวในสายพันธุ์ที่ตลาดต้องการนั่นเอง
ขอขอบพระคุณภาพจากเวปไซต์และเจ้าของภาพทุกท่าน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น